KRAKÓW
Ulica Podchorążych 1
Murowany budynek o charakterze wieży mieszkalno-obronnej został wybudowany na polecenie Kazimierza Wielkiego w roku 1357 lub 1367. Według legendy zamieszkiwały go królewskie kochanki, w tym piękna żydówka Estera Małach, która popełniła samobójstwo, rzucając się z okna wysokiej wieży w Łobzowie. Za panowania Stefana Batorego i Anny Jagiellonki, na przełomie XVI/XVII wieku gotycką rezydencję przekształcono w manierystyczny pałac. Zaś w wiekach XVII i XVIII kolejni Wazowie nie szczędzili środków na utrzymanie rezydencji. Zygmunt III, a następnie Władysław IV i Jan Kazimierz nadali letniemu pałacowi królewskiemu wystrój barokowy. W okresie panowania Jana III Sobieskiego pałac został wyremontowany i przystosowany do potrzeb Marii Kazimiery i królewskich dzieci. Kres świetności tego miejsca przyniosły zabory. Austriacy początkowo oddali posiadłość w wieczystą dzierżawę, a następnie przeznaczyli pałac na Szkołę Kadetów i Szkołę Podchorążych.