OTWOCK WIELKI
Ulica Zamkowa 49
Kazimierz Ludwik Bieliński ożenił się w 1682 roku z córką poety Jana Andrzeja Morsztyna, Ludwiką Marianną. Dla młodej pary pod koniec XVII wieku, wzniesiona została wiejska rezydencja usytuowana na wyspie jeziora Rokola. W 1713 roku pałac odziedziczył Franciszek Bieliński syn Kazimierza i Ludwiki. Za jego czasów w 1757 roku zostały dobudowane boczne wieże. Po bezpotomnej śmierci Franciszka majątek odziedziczyli jego bratankowie, a pod koniec XVIII wieku dobra otwockie zostały oddane w zastaw kasztelanowi Jackowi Jezierskiemu. W tym czasie pałac zaczął się chylić ku upadkowi i dopiero w 1827 roku, nowy właściciel Józef Kurtz, rozpoczął remont. Pod opieką rodu Kurtzów pałac pozostawał przez trzy pokolenia. Podczas I wojny światowej rezydencja została zniszczona, a jej dawny blask zaczął przywracać potomek Jacka Jezierskiego, Władysław. W rękach rodziny Jezierskich dobra pozostały do chwili uwłaszczenia.